Dit is even een korte post tussen door, gewoon om even aan de wereld te melden dat ik nog leef.
Beste lezers, ik leef nog.
Met beste lezers bedoel ik Jasper en ik zelf.
Triest.
Wij hebben al maanden geleden dit stukje van de interwebs geclaimd om mensen te entertainen met onze epische verhalen. Verhalen over het leven, over onze visie's.
Soms maakt het je aan het lachen, soms moet je er van huilen.
Soms bespreken we de zin van het leven, en soms bespreken we mevrouw Bontje's buikschimmel.
Over mevrouw bontje gesproken, ik zit nu in de les. Over enkele seconden zal Bontje me wat vragen stellen over de opdracht die ik in de les moest maken. Maar ik was bezig met deze blog entry.
Ik ben benieuwd hoe dat afloopt.
--------------------------------
Ja dat ging kut. Thnx Jasper.
Ter conclusie, beste lezer, is mijn les uur ten einde.
Volgende keer beloof ik, op het leven van Jasper dat ik een wat entertainendere post zal schrijven xD
Peace
vrijdag 22 januari 2010
woensdag 20 januari 2010
Omdat we echt desperate op zoek zijn naar content
En omdat de janus versie zwaar gecensureerd gaat worden.
Ja, deze stoere casual motherfucker staat in de schoolkrant die de naam "janus" draagt(de anus grap is al 5 generaties voor ons uitgevonden, je hoeft het niet meer te proberen) tussen de tekeningen van brugklassers, raadsels van autistische 5e klassers, gedichten van wannabee-emo 3e klassers en de kooktips van een of andere disfunctionele 4 havo'er.
Ik weet het
Ik weet het.
Maar als ik dan nog iets ter verdediging mag aanvoeren:
Het was gedwongen,ik ben er op straffe van dwangarbeid heengestuurd.
Ik weet het
Ik weet het.
Ik besef dat ik straks op de gruwelijkste manier die er voorstelbaar is omgelegd moet worden (involving Frans bauer muziek,veel glij middel, gele teennagels en Erica Terpstra) , maar ik hoop dat jullie - na het lezen van mijn verklaring- het over jullie hart kunnen krijgen het martelende deel over te slaan en mij simpelweg met een enkel kanonschot naar de andere wereld te helpen.
Het begint natuurlijk met het op ons gerichte morele appel, gedaan door het schoolhoofd zelve, of we deze editie alsjeblieft wat aan cultuur willen doen. Het ECL heeft namelijk de ambitie om toe te treden tot een of andere prestigeuze cultuur club, waar zelfs nog een hele inspectie aan vooraf gaat. Jawel, een heel politbureau aan leraren van de al toegelaten scholen (een sterveling als ik kan zich enkel een vage voorstelling maken van de paleizen van gelukzaligheid die hun instituten nu moeten zijn) komt op inspectie om te bepalen of onze school cultureel genoeg is om toe te treden tot hun cultuur club.
Nu word de Janus sinds kort in kleur afgedrukt en het zou natuurlijk énorm helpen als de inspecteurs tijdens hun bezoek een janus aantreffen die , geheel toevallig, de cultuur op het ecl als thema heeft. Een janus die bovendien zeer conveniently in een dikke stapel voor de leraren kamer zal liggen.
Klaar om de verheven bezoekers te overtuigen het ecl to te laten tot hun prestigieuze cultuur club.
Bij deze.
Weetje, het eerste wat in mijn hoofd opkomt als ik aan cultuur op het ECL denk zijn die 2 bruggers die vorig jaar hand in hand highschoolmuscial vertolkten, of dan toch die ene kerstviering 4 jaar geleden waarbij het hoogtepunt bestond uit het ophijsen van een groot houten kruis.
Hoewel die keer dat er spontaan een lantarenpaal ontbrande ook een emotioneel hoogtepunt voor mij vormt. Verder hebben we natuurlijk nog de onvermijdelijke stoet van madonna's, britney spearsen en Lady Gaga's de onze brugger meisjes al generaties achter elkaar op open podium vertolken , afgesloten met een sensuele ode aan de derriere van Arno, waarvoor overigens niets meer dan hulde Tom.
Ik raad de heren cultuur inspecteurs, ( Die ik overigens, na het pure ontzag dat uit Thiele haar stem sprak, zie als niets minder dan Classic Fm die-hards die elke week minstens 2 opera's bezoeken en Wagner neuriën onder de douche) dan ook van harte aan om het ecl in hun kabinet op te nemen
Maar goed, om niet enkel de dissidente schoolkrant uit te hangen en ons schoolhoofd ook echt daadwerkelijk bij te staan vestigen we dan maar ook de aandacht op de positivere aspecten
Ik noem een Tom Eisink-Smeets die ons al jaren met zijn liedjes verblijd. Ik noem een Yuri van der Horst,enkel zijn befaamde keukenschort evenaart zijn liedekes. Ik noem een Koert Berends en een Jules van der Meij die met hun jam sessies elk podiaal festijn van hun groove voorzien. Ik noem een Thomas van der Fange, de basgitarist die sneller speelt dan zijn eigen schaduw. Ik noem Lucas van Ee, de befaamde saxefonist die de Jazz weer het ECL inbracht
Ik noem een Myrthe Strik die zelfs in het HIT is beland en waar ik nu via deze weg ongegeneerd reclame voor maak.
En natuurlijk noem ik de docenten band, de oude rockrotten die met hun optredens het hart van menig minderjarig meisje harder laat kloppen.
Als laatste slaagt het het ECL er op de een of andere manier dan ook nog eens in in om mee te mogen spelen met het Nederlands blazers ensemble. Weet je, het is niet zozeer de vraag of wij goed genoeg zijn voor jullie club, maar meer of jullie goed genoeg zijn voor ons.
Juist, maar nu moet ik toch opassen het culturele ecl niet te veel aan te prijzen, ik wil ons net herwonnen rebelse imago niet in gevaar brengen .
Maar then again, als alles volgens plan verloopt word u al op de cover begroet door een semi erotische naaktfoto van onze conciërge, dat moet toch wel enig tegenwicht bieden.
In alle bescheidenheid,
Jasper Koops
Ik weet het
Ik weet het.
Zet Erica Terpstra maar alvast klaar.
Ja, deze stoere casual motherfucker staat in de schoolkrant die de naam "janus" draagt(de anus grap is al 5 generaties voor ons uitgevonden, je hoeft het niet meer te proberen) tussen de tekeningen van brugklassers, raadsels van autistische 5e klassers, gedichten van wannabee-emo 3e klassers en de kooktips van een of andere disfunctionele 4 havo'er.
Ik weet het
Ik weet het.
Maar als ik dan nog iets ter verdediging mag aanvoeren:
Het was gedwongen,ik ben er op straffe van dwangarbeid heengestuurd.
Ik weet het
Ik weet het.
Ik besef dat ik straks op de gruwelijkste manier die er voorstelbaar is omgelegd moet worden (involving Frans bauer muziek,veel glij middel, gele teennagels en Erica Terpstra) , maar ik hoop dat jullie - na het lezen van mijn verklaring- het over jullie hart kunnen krijgen het martelende deel over te slaan en mij simpelweg met een enkel kanonschot naar de andere wereld te helpen.
Het begint natuurlijk met het op ons gerichte morele appel, gedaan door het schoolhoofd zelve, of we deze editie alsjeblieft wat aan cultuur willen doen. Het ECL heeft namelijk de ambitie om toe te treden tot een of andere prestigeuze cultuur club, waar zelfs nog een hele inspectie aan vooraf gaat. Jawel, een heel politbureau aan leraren van de al toegelaten scholen (een sterveling als ik kan zich enkel een vage voorstelling maken van de paleizen van gelukzaligheid die hun instituten nu moeten zijn) komt op inspectie om te bepalen of onze school cultureel genoeg is om toe te treden tot hun cultuur club.
Nu word de Janus sinds kort in kleur afgedrukt en het zou natuurlijk énorm helpen als de inspecteurs tijdens hun bezoek een janus aantreffen die , geheel toevallig, de cultuur op het ecl als thema heeft. Een janus die bovendien zeer conveniently in een dikke stapel voor de leraren kamer zal liggen.
Klaar om de verheven bezoekers te overtuigen het ecl to te laten tot hun prestigieuze cultuur club.
Bij deze.
Weetje, het eerste wat in mijn hoofd opkomt als ik aan cultuur op het ECL denk zijn die 2 bruggers die vorig jaar hand in hand highschoolmuscial vertolkten, of dan toch die ene kerstviering 4 jaar geleden waarbij het hoogtepunt bestond uit het ophijsen van een groot houten kruis.
Hoewel die keer dat er spontaan een lantarenpaal ontbrande ook een emotioneel hoogtepunt voor mij vormt. Verder hebben we natuurlijk nog de onvermijdelijke stoet van madonna's, britney spearsen en Lady Gaga's de onze brugger meisjes al generaties achter elkaar op open podium vertolken , afgesloten met een sensuele ode aan de derriere van Arno, waarvoor overigens niets meer dan hulde Tom.
Ik raad de heren cultuur inspecteurs, ( Die ik overigens, na het pure ontzag dat uit Thiele haar stem sprak, zie als niets minder dan Classic Fm die-hards die elke week minstens 2 opera's bezoeken en Wagner neuriën onder de douche) dan ook van harte aan om het ecl in hun kabinet op te nemen
Maar goed, om niet enkel de dissidente schoolkrant uit te hangen en ons schoolhoofd ook echt daadwerkelijk bij te staan vestigen we dan maar ook de aandacht op de positivere aspecten
Ik noem een Tom Eisink-Smeets die ons al jaren met zijn liedjes verblijd. Ik noem een Yuri van der Horst,enkel zijn befaamde keukenschort evenaart zijn liedekes. Ik noem een Koert Berends en een Jules van der Meij die met hun jam sessies elk podiaal festijn van hun groove voorzien. Ik noem een Thomas van der Fange, de basgitarist die sneller speelt dan zijn eigen schaduw. Ik noem Lucas van Ee, de befaamde saxefonist die de Jazz weer het ECL inbracht
Ik noem een Myrthe Strik die zelfs in het HIT is beland en waar ik nu via deze weg ongegeneerd reclame voor maak.
En natuurlijk noem ik de docenten band, de oude rockrotten die met hun optredens het hart van menig minderjarig meisje harder laat kloppen.
Als laatste slaagt het het ECL er op de een of andere manier dan ook nog eens in in om mee te mogen spelen met het Nederlands blazers ensemble. Weet je, het is niet zozeer de vraag of wij goed genoeg zijn voor jullie club, maar meer of jullie goed genoeg zijn voor ons.
Juist, maar nu moet ik toch opassen het culturele ecl niet te veel aan te prijzen, ik wil ons net herwonnen rebelse imago niet in gevaar brengen .
Maar then again, als alles volgens plan verloopt word u al op de cover begroet door een semi erotische naaktfoto van onze conciërge, dat moet toch wel enig tegenwicht bieden.
In alle bescheidenheid,
Jasper Koops
Ik weet het
Ik weet het.
Zet Erica Terpstra maar alvast klaar.
zondag 17 januari 2010
Omdat recycling goed is.
Aan dat ene chinese meisje dat al 4 jaar in een kelder zit opgesloten, ontsnapt is , achtervolgt word en net een internet café is ingedoken om een noodkreet te plaatsen maar perongelijk op onze site terechtkomt:
Nee onze blog is nog niet dood, om een product van Wim en mij dood te krijgen is wel wat meer nodig dan tijd en luiheid. Nouja, nu heb ik Wim zelf al een tijdje niet gezien dus wellicht licht hij ergens met een hart aanval in de berm. Maar de blog zelf word bij deze officieel ingewijd tot het domein van de undead.
Dat klopt.
Verdere vragen of speculaties over de dood van deze blog zijn bij deze ook overbodig.
En om uiting te geven aan de pure levenskracht die er ronddwaalt op deze webpagina beginnen we met het recycelen van oude blogberichten die we hier nu voor nieuw aanbieden. Apple doet het al jaren dus doe ons een lol en trap erin.
Slet.
Op 20 december vierde ik sinterklaas, in mijn belevingswereld is dit een perfect normale gang van zaken. Het feit dat ik nog maar een paar uur had voordat de gehele sinterklaasgezelligheids fanfare in de vorm van een enkele gastin *neerslachtige vioolmuziek hier invoegen* arriveerde en ik mijn gedicht nog niet af had was dat dan weer niet.
Werken dus, mezelf achter mijn computer opsluiten en verwoed proberen om niet in te gaan op het borstvergrotingsreclamecomputervirus dat mijn pc teistert. (wat ons gelijk op goede voornemen nr 2 brengt, proberen niet meer in te gaan op borstvergroting spam reclames)
Het is altijd op dit soort delicate momenten waarop je echt niet gestoord wil worden dat de wereld een ware stormloop mijn huis begint.
Nog 4 uur de tijd: de buurman belt aan met de vraag of we nog ansjovis hebben, ik spendeer 15 minuten met het doorzoeken van een kast voordat hij fijntjes opmerkt dat die gefileerde krengen normaal altijd in de vriezer staan.
Nog 3 uur de tijd: Een vrouwelijke postbezorger van mijn leeftijd -1 belt aan om mij een gelukkig Nieuwjaar te wensen. Ik bedank haar en doe de deur dicht.
Nog 2 uur en 57 minuten de tijd: De zelfde vrouwelijke postbezorger verteld nu hevig stotterend dat het de gewoonte is dat ik haar nu iets betaal. Snappen doe ik het nog steeds niet maar mijn vader is nu 5 euro armer.
2 uur en 30 minuten: De buurvrouw die om zout vraagt, ik geef haar suiker.
2 uur: De buurvrouw weer, ze heeft mijn fout ingezien, mijn overbuurman krijgt geen taart meer op zijn 50e verjaardag.
1 uur en 30 minuten: De stroom valt uit en ik heb niet opgeslagen.
1 uur en 28 minuten: de buurvrouw belt aan om te vragen of de stroom hier ook is uitgevallen. De overbuurman zal het zijn verjaardag zonder zijn gloednieuwe stereo set cadeau moeten doen.
1 uur en 15 minuten: Mijn lettertype is om de een of ander rede ingesteld op iets wat bestaat uit smiles, pijlen en hakbijlen bestaat.
1 uur: Het lettertype 'webdings' word nu van mijn computer verwijderd.
58 minuten: Ik bekijk mijn telefoon om er een sms van gister op aan te treffen: de lieftallige sinterklaas bezoekster meld dat haar surprise echt geweldig word, ik sms terug dat mijn gedicht echt ultiem is.
57 minuten: ik begin aan mijn sinterklaas gedicht.
50 minuten: De bezorger van het Haarlemsdagblad wenst mij een gelukkig Nieuwjaar. Ik trap er niet in, wij hebben het Haarlemsdagblad niet.
48 minuten: op de tafel beneden zie ik het Haarlemsdagblad liggen, er is nu een wereldburger meer die mij dood wil hebben.
44 minuten: de bel gaat, ik kijk door het raam naar beneden en zie een vrouw die ik niet ken. Ik ben vanaf nu niet thuis.
43 minuten: De vrouw blijft doorbellen. Als ik naar beneden kijkt om te controleren of ik haar echt niet ken kijkt zij omhoog. Ik heb nog nooit een gezicht zo erg "AHA!" zien uitstralen.
42 minuten: ik ga naar beneden.
De weg die je op zo'n moment via de trap naar beneden aflegt is nog het meest te vergelijken met een militaire briefing.
Het was ook een briefing. Het voornemen om deze persoon, wie het ook is, zo snel mogelijk af te wimpelen, niet in vertraging en verkooptactieken te trappen en verder te gaan met het sinterklaasgedicht dat nu toch echt wel af moest zijn.
Het is een moment van de trap aflopen, mezelf voorbereiden op het zo snel mogenlijk afwimpelen van deze ongenode gast en de deur open doen om dan te zien hoe een keurig geklede dame met een bloedroede lippenstift me toe staat te grijnzen en me begroet met een triomfanantelijke "Goedenmiddag!"
"Wij hebben al een levensverzekering" Gok ik en begin de deur dicht te gooien.
De vrouw reageert onmiddellijk- "Oh, maar daar kom ik helemaal niet voor, ik wil met je over het geloof praten".
Juist, verkeert gegokt, never mind, afwimpelen.
"Wij hebben geen geloof" brom ik en maak me klaar om de deur weer dicht te gooien.
- "Daar wil ik dan ook met u over praten" countert ze.
Ze is een professional, dat zie je. Jaren ervaring en honderden dicht gesmeten deuren hebben haar omgevormd tot iets dat de menselijkheid gepasseerd is maar wel meer praktijk ervaring heeft dan de hele EO jongeren jeugd en het leger des heils bij elkaar.
En deze religieuze terminator staat nu voor mijn deur.
"Ik heb het druk" zeg ik kortaf mijn dichtslaande beweging zorgvuldig uitstellend tot het moment dat ze haar voet tussen de deur zet.
- "het duurt niet lang" antwoord ze effen.
"Ik verwacht gasten" reageer ik.
- "En toch u de belangrijkste niet binnen."
"Ik vier vandaag sinterklaas"
- "Ik vier elke dag het bestaan van god"
Nog 30 minuten: Vastgeluld door een aanklampende Jehova getuige, god weet hoe ik me hieruit lul.
"Waar wilt u het over hebben?"
-"De rol die god kan spelen in uw leven"
"Geen, probeert u de overburen eens, die lopen ook met stokken in de duinen"
- "Zo denken nu veel mensen, en dat zie je terug in de maatschappij"
"de maatschappij?"
- "Zie je het maatschappelijke verval dan niet?"
"Nee" antwoord ik, terwijl ik mijn hand onopvallend naar de deurklink laat glijden.
- "Tienerzwangerschappen! De breezerseks cultuur! Meisjes van 13 die in kelderboxen seks hebben met 50 jarige mannen!"
"Nouja, dat valt nou ook allemaal wel mee"
- "NEE!" roept ze uit terwijl ik geschrokken achteruit deins.
"Steeds meer mensen beginnen in te zien dat er iets helemaal fout gaat, de zeden zijn totaal verdwenen! Kijk naar alle ellende die ontstaat in door geheel losgeschoten generatie! God probeert je hiervoor te waarschuwen. Geen seks voor het huwelijk word gezien als een beperking, maar het is juist een bescherming. Seks is een uniek iets maar het kan ook gevaarlijk zijn!'
Nog 28 minuten: Klem in een discussie over de hedendaagse seksuele moraal. Typisch.
Op zo'n moment is er natuurlijk maar één uitweg:
"Dus seks voor het huwelijk kan niet?"
- "Nee, dat moet je alleen bij iemand delen bij wie je blijft, seks is niet vluchtig"
"En orale seks? Of anaal? Of SM?"
- "Nee natuurlijk niet! Dat is toch verschrikkelijk! Dat heeft toch helemaal niets meer met liefde te maken?"
"En dat heeft god allemaal zo bepaalt?"
- "Ja, maar uit liefde voor jou, hij wil je beschermen, dat moet je goed begrijpen"
"En god heeft het universum, de natuur en alles erin gemaakt? Ook de dieren?"
- "Ja, daar ben ik ten diepste van overtuigt ja"
"Mevrouw, wist u dat een vrouwelijke hoofdluis geen geslachtsorgaan heeft?" zeg ik terwijl er een brede grijns op mijn gezicht verschijnt
- "Pardon?!"
"En dat de man daarom een soort naald als penis heeft die hij met geweld in de buik van de vrouw boort? Traumatische penetratie noemt met dat"
- "..n..nee" stamelt ze "dat wist ik niet"
"Of dat de hersens van een mannelijke bidsprinkhaan constant een signaal uitzenden waardoor hij niet klaar kan komen, en dat de vrouw daarom gedwongen is tijdens de seks zijn hoofd eraf te bijten?"'
- "Maar meneer!"
"De lul van een de mannelijke bij" onderbreek ik haar "Ontploft bij het orgasme"
"Dus nee" vervolg ik onverstoord"ik denk niet dat god zich veel bezig houd met de huidige seksuele moraal, ik denk dat hij de huidige jeugd maar een stel amateuristische watjes vind."
Ik heb de vrouw nooit meer terug gezien. Hasta la vista, baby.
wim en Ik wensen iedereen een aids vrij 2010.
Nee onze blog is nog niet dood, om een product van Wim en mij dood te krijgen is wel wat meer nodig dan tijd en luiheid. Nouja, nu heb ik Wim zelf al een tijdje niet gezien dus wellicht licht hij ergens met een hart aanval in de berm. Maar de blog zelf word bij deze officieel ingewijd tot het domein van de undead.
Dat klopt.
Verdere vragen of speculaties over de dood van deze blog zijn bij deze ook overbodig.
En om uiting te geven aan de pure levenskracht die er ronddwaalt op deze webpagina beginnen we met het recycelen van oude blogberichten die we hier nu voor nieuw aanbieden. Apple doet het al jaren dus doe ons een lol en trap erin.
Slet.
Op 20 december vierde ik sinterklaas, in mijn belevingswereld is dit een perfect normale gang van zaken. Het feit dat ik nog maar een paar uur had voordat de gehele sinterklaasgezelligheids fanfare in de vorm van een enkele gastin *neerslachtige vioolmuziek hier invoegen* arriveerde en ik mijn gedicht nog niet af had was dat dan weer niet.
Werken dus, mezelf achter mijn computer opsluiten en verwoed proberen om niet in te gaan op het borstvergrotingsreclamecomputervirus dat mijn pc teistert. (wat ons gelijk op goede voornemen nr 2 brengt, proberen niet meer in te gaan op borstvergroting spam reclames)
Het is altijd op dit soort delicate momenten waarop je echt niet gestoord wil worden dat de wereld een ware stormloop mijn huis begint.
Nog 4 uur de tijd: de buurman belt aan met de vraag of we nog ansjovis hebben, ik spendeer 15 minuten met het doorzoeken van een kast voordat hij fijntjes opmerkt dat die gefileerde krengen normaal altijd in de vriezer staan.
Nog 3 uur de tijd: Een vrouwelijke postbezorger van mijn leeftijd -1 belt aan om mij een gelukkig Nieuwjaar te wensen. Ik bedank haar en doe de deur dicht.
Nog 2 uur en 57 minuten de tijd: De zelfde vrouwelijke postbezorger verteld nu hevig stotterend dat het de gewoonte is dat ik haar nu iets betaal. Snappen doe ik het nog steeds niet maar mijn vader is nu 5 euro armer.
2 uur en 30 minuten: De buurvrouw die om zout vraagt, ik geef haar suiker.
2 uur: De buurvrouw weer, ze heeft mijn fout ingezien, mijn overbuurman krijgt geen taart meer op zijn 50e verjaardag.
1 uur en 30 minuten: De stroom valt uit en ik heb niet opgeslagen.
1 uur en 28 minuten: de buurvrouw belt aan om te vragen of de stroom hier ook is uitgevallen. De overbuurman zal het zijn verjaardag zonder zijn gloednieuwe stereo set cadeau moeten doen.
1 uur en 15 minuten: Mijn lettertype is om de een of ander rede ingesteld op iets wat bestaat uit smiles, pijlen en hakbijlen bestaat.
1 uur: Het lettertype 'webdings' word nu van mijn computer verwijderd.
58 minuten: Ik bekijk mijn telefoon om er een sms van gister op aan te treffen: de lieftallige sinterklaas bezoekster meld dat haar surprise echt geweldig word, ik sms terug dat mijn gedicht echt ultiem is.
57 minuten: ik begin aan mijn sinterklaas gedicht.
50 minuten: De bezorger van het Haarlemsdagblad wenst mij een gelukkig Nieuwjaar. Ik trap er niet in, wij hebben het Haarlemsdagblad niet.
48 minuten: op de tafel beneden zie ik het Haarlemsdagblad liggen, er is nu een wereldburger meer die mij dood wil hebben.
44 minuten: de bel gaat, ik kijk door het raam naar beneden en zie een vrouw die ik niet ken. Ik ben vanaf nu niet thuis.
43 minuten: De vrouw blijft doorbellen. Als ik naar beneden kijkt om te controleren of ik haar echt niet ken kijkt zij omhoog. Ik heb nog nooit een gezicht zo erg "AHA!" zien uitstralen.
42 minuten: ik ga naar beneden.
De weg die je op zo'n moment via de trap naar beneden aflegt is nog het meest te vergelijken met een militaire briefing.
Het was ook een briefing. Het voornemen om deze persoon, wie het ook is, zo snel mogelijk af te wimpelen, niet in vertraging en verkooptactieken te trappen en verder te gaan met het sinterklaasgedicht dat nu toch echt wel af moest zijn.
Het is een moment van de trap aflopen, mezelf voorbereiden op het zo snel mogenlijk afwimpelen van deze ongenode gast en de deur open doen om dan te zien hoe een keurig geklede dame met een bloedroede lippenstift me toe staat te grijnzen en me begroet met een triomfanantelijke "Goedenmiddag!"
"Wij hebben al een levensverzekering" Gok ik en begin de deur dicht te gooien.
De vrouw reageert onmiddellijk- "Oh, maar daar kom ik helemaal niet voor, ik wil met je over het geloof praten".
Juist, verkeert gegokt, never mind, afwimpelen.
"Wij hebben geen geloof" brom ik en maak me klaar om de deur weer dicht te gooien.
- "Daar wil ik dan ook met u over praten" countert ze.
Ze is een professional, dat zie je. Jaren ervaring en honderden dicht gesmeten deuren hebben haar omgevormd tot iets dat de menselijkheid gepasseerd is maar wel meer praktijk ervaring heeft dan de hele EO jongeren jeugd en het leger des heils bij elkaar.
En deze religieuze terminator staat nu voor mijn deur.
"Ik heb het druk" zeg ik kortaf mijn dichtslaande beweging zorgvuldig uitstellend tot het moment dat ze haar voet tussen de deur zet.
- "het duurt niet lang" antwoord ze effen.
"Ik verwacht gasten" reageer ik.
- "En toch u de belangrijkste niet binnen."
"Ik vier vandaag sinterklaas"
- "Ik vier elke dag het bestaan van god"
Nog 30 minuten: Vastgeluld door een aanklampende Jehova getuige, god weet hoe ik me hieruit lul.
"Waar wilt u het over hebben?"
-"De rol die god kan spelen in uw leven"
"Geen, probeert u de overburen eens, die lopen ook met stokken in de duinen"
- "Zo denken nu veel mensen, en dat zie je terug in de maatschappij"
"de maatschappij?"
- "Zie je het maatschappelijke verval dan niet?"
"Nee" antwoord ik, terwijl ik mijn hand onopvallend naar de deurklink laat glijden.
- "Tienerzwangerschappen! De breezerseks cultuur! Meisjes van 13 die in kelderboxen seks hebben met 50 jarige mannen!"
"Nouja, dat valt nou ook allemaal wel mee"
- "NEE!" roept ze uit terwijl ik geschrokken achteruit deins.
"Steeds meer mensen beginnen in te zien dat er iets helemaal fout gaat, de zeden zijn totaal verdwenen! Kijk naar alle ellende die ontstaat in door geheel losgeschoten generatie! God probeert je hiervoor te waarschuwen. Geen seks voor het huwelijk word gezien als een beperking, maar het is juist een bescherming. Seks is een uniek iets maar het kan ook gevaarlijk zijn!'
Nog 28 minuten: Klem in een discussie over de hedendaagse seksuele moraal. Typisch.
Op zo'n moment is er natuurlijk maar één uitweg:
"Dus seks voor het huwelijk kan niet?"
- "Nee, dat moet je alleen bij iemand delen bij wie je blijft, seks is niet vluchtig"
"En orale seks? Of anaal? Of SM?"
- "Nee natuurlijk niet! Dat is toch verschrikkelijk! Dat heeft toch helemaal niets meer met liefde te maken?"
"En dat heeft god allemaal zo bepaalt?"
- "Ja, maar uit liefde voor jou, hij wil je beschermen, dat moet je goed begrijpen"
"En god heeft het universum, de natuur en alles erin gemaakt? Ook de dieren?"
- "Ja, daar ben ik ten diepste van overtuigt ja"
"Mevrouw, wist u dat een vrouwelijke hoofdluis geen geslachtsorgaan heeft?" zeg ik terwijl er een brede grijns op mijn gezicht verschijnt
- "Pardon?!"
"En dat de man daarom een soort naald als penis heeft die hij met geweld in de buik van de vrouw boort? Traumatische penetratie noemt met dat"
- "..n..nee" stamelt ze "dat wist ik niet"
"Of dat de hersens van een mannelijke bidsprinkhaan constant een signaal uitzenden waardoor hij niet klaar kan komen, en dat de vrouw daarom gedwongen is tijdens de seks zijn hoofd eraf te bijten?"'
- "Maar meneer!"
"De lul van een de mannelijke bij" onderbreek ik haar "Ontploft bij het orgasme"
"Dus nee" vervolg ik onverstoord"ik denk niet dat god zich veel bezig houd met de huidige seksuele moraal, ik denk dat hij de huidige jeugd maar een stel amateuristische watjes vind."
Ik heb de vrouw nooit meer terug gezien. Hasta la vista, baby.
wim en Ik wensen iedereen een aids vrij 2010.
woensdag 9 december 2009
maandag 7 december 2009
Aarde hier;
Beste godenzonen,
Jullie weg naar succes begon al 3 maanden te laat,
en nog steeds oogt het hier bijzonder desolaat
Toch, om te zorgen dat jullie je nog in enig gezelschap verkeren,
komt de Sint jullie met een bezoekje vereren.
Groet Sinterklaas.
Beste Sint,
Op het moment dat onze 0.3 bezoekers hier arriveren
enkel om een sinterklaas gedicht op de pagina aan te treffen
is toch wel het moment dat ze zich realiseren
dat ze hier niet willen verkeren
Enkel uw aanwezigheid genereert een lameheid van zo'n magnitude
dat we angstaanjagend dicht bij het niveau komen van de Homepage van Gertrude
Ik plaats nog liever een foto van Gordon op onze voorpagina,
,naakt that is,
dan dat ik zo'n daling toesta
Sint,
Die boot van u koos gister al het ruime sop,
oude man, rot toch op.
Beste iconen van levenloosheid,
De strikte dichtvorm heb ik maar opgegeven,
nog een dichtje dan: jullie hebben geen leven.
honestly 2 tieners die het internet met hun persoonlijke verhalen lastig vallen? really?
Goh, hoe uniek,
wat, totaal oninteressant.
De Sint.
Beste Niko,
Dat mag dan wel zo zijn,
maar dat nog altijd liever dan u
Een hoog bejaarde rokdragende man,
Zelfverklaard “liefhebber van kinderen”
Men vraagt zich af of het fouter kan.
Zelfs sloten en deuren kunnen hem niet hinderen.
Zonder veel omhaal breekt hij in.
Ja, sluipend door uw woning heeft de sint het meest naar zijn zin.
Kinderen worden zonder veel omhaal naar Spanje gedeporteerd
En worstelend met zijn schoenen fetisj
Word elk kind dat ouder dan 10 genegeerd.
In elk normaal functionerend land was hij uiteraard allang achter de tralies verdwenen
Maar hier dus niet,
Nee , juist in Nederland is hij op de feestkalender verschenen.
Sinterklaas, deze blog is dan wel redelijk infantiel;
maar alles liever dan een 482 jaar oude pedofiel
Beste blog idioten,
en met één simpele opmerking,
hebben jullie je in één keer al je verlanglijstjes uitgesloten
Sint.
Beste Sint,
Om de een of andere vage rede weigert u al eeuwen te overlijden,
toch zullen we er voor zorgen dat u deze plek ook al die eeuwen zult blijven mijden.
Wim, bring out the gimp
Aan de incidentele bezoeker dit hier perongelijk terecht is gekomen:
Fijne feestdagen.
Jullie weg naar succes begon al 3 maanden te laat,
en nog steeds oogt het hier bijzonder desolaat
Toch, om te zorgen dat jullie je nog in enig gezelschap verkeren,
komt de Sint jullie met een bezoekje vereren.
Groet Sinterklaas.
Beste Sint,
Op het moment dat onze 0.3 bezoekers hier arriveren
enkel om een sinterklaas gedicht op de pagina aan te treffen
is toch wel het moment dat ze zich realiseren
dat ze hier niet willen verkeren
Enkel uw aanwezigheid genereert een lameheid van zo'n magnitude
dat we angstaanjagend dicht bij het niveau komen van de Homepage van Gertrude
Ik plaats nog liever een foto van Gordon op onze voorpagina,
,naakt that is,
dan dat ik zo'n daling toesta
Sint,
Die boot van u koos gister al het ruime sop,
oude man, rot toch op.
Beste iconen van levenloosheid,
De strikte dichtvorm heb ik maar opgegeven,
nog een dichtje dan: jullie hebben geen leven.
honestly 2 tieners die het internet met hun persoonlijke verhalen lastig vallen? really?
Goh, hoe uniek,
wat, totaal oninteressant.
De Sint.
Beste Niko,
Dat mag dan wel zo zijn,
maar dat nog altijd liever dan u
Een hoog bejaarde rokdragende man,
Zelfverklaard “liefhebber van kinderen”
Men vraagt zich af of het fouter kan.
Zelfs sloten en deuren kunnen hem niet hinderen.
Zonder veel omhaal breekt hij in.
Ja, sluipend door uw woning heeft de sint het meest naar zijn zin.
Kinderen worden zonder veel omhaal naar Spanje gedeporteerd
En worstelend met zijn schoenen fetisj
Word elk kind dat ouder dan 10 genegeerd.
In elk normaal functionerend land was hij uiteraard allang achter de tralies verdwenen
Maar hier dus niet,
Nee , juist in Nederland is hij op de feestkalender verschenen.
Sinterklaas, deze blog is dan wel redelijk infantiel;
maar alles liever dan een 482 jaar oude pedofiel
Beste blog idioten,
en met één simpele opmerking,
hebben jullie je in één keer al je verlanglijstjes uitgesloten
Sint.
Beste Sint,
Om de een of andere vage rede weigert u al eeuwen te overlijden,
toch zullen we er voor zorgen dat u deze plek ook al die eeuwen zult blijven mijden.
Wim, bring out the gimp
Aan de incidentele bezoeker dit hier perongelijk terecht is gekomen:
Fijne feestdagen.
Abonneren op:
Posts (Atom)
Posts
