Omdat recycling goed is.

Aan dat ene chinese meisje dat al 4 jaar in een kelder zit opgesloten, ontsnapt is , achtervolgt word en net een internet café is ingedoken om een noodkreet te plaatsen maar perongelijk op onze site terechtkomt:

Nee onze blog is nog niet dood, om een product van Wim en mij dood te krijgen is wel wat meer nodig dan tijd en luiheid. Nouja, nu heb ik Wim zelf al een tijdje niet gezien dus wellicht licht hij ergens met een hart aanval in de berm. Maar de blog zelf word bij deze officieel ingewijd tot het domein van de undead.

Dat klopt.

Verdere vragen of speculaties over de dood van deze blog zijn bij deze ook overbodig.
En om uiting te geven aan de pure levenskracht die er ronddwaalt op deze webpagina beginnen we met het recycelen van oude blogberichten die we hier nu voor nieuw aanbieden. Apple doet het al jaren dus doe ons een lol en trap erin.
Slet.









Op 20 december vierde ik sinterklaas, in mijn belevingswereld is dit een perfect normale gang van zaken. Het feit dat ik nog maar een paar uur had voordat de gehele sinterklaasgezelligheids fanfare in de vorm van een enkele gastin *neerslachtige vioolmuziek hier invoegen* arriveerde en ik mijn gedicht nog niet af had was dat dan weer niet.
Werken dus, mezelf achter mijn computer opsluiten en verwoed proberen om niet in te gaan op het borstvergrotingsreclamecomputervirus dat mijn pc teistert. (wat ons gelijk op goede voornemen nr 2 brengt, proberen niet meer in te gaan op borstvergroting spam reclames)
Het is altijd op dit soort delicate momenten waarop je echt niet gestoord wil worden dat de wereld een ware stormloop mijn huis begint.
Nog 4 uur de tijd: de buurman belt aan met de vraag of we nog ansjovis hebben, ik spendeer 15 minuten met het doorzoeken van een kast voordat hij fijntjes opmerkt dat die gefileerde krengen normaal altijd in de vriezer staan.
Nog 3 uur de tijd: Een vrouwelijke postbezorger van mijn leeftijd -1 belt aan om mij een gelukkig Nieuwjaar te wensen. Ik bedank haar en doe de deur dicht.
Nog 2 uur en 57 minuten de tijd: De zelfde vrouwelijke postbezorger verteld nu hevig stotterend dat het de gewoonte is dat ik haar nu iets betaal. Snappen doe ik het nog steeds niet maar mijn vader is nu 5 euro armer.
2 uur en 30 minuten: De buurvrouw die om zout vraagt, ik geef haar suiker.
2 uur: De buurvrouw weer, ze heeft mijn fout ingezien, mijn overbuurman krijgt geen taart meer op zijn 50e verjaardag.
1 uur en 30 minuten: De stroom valt uit en ik heb niet opgeslagen.
1 uur en 28 minuten: de buurvrouw belt aan om te vragen of de stroom hier ook is uitgevallen. De overbuurman zal het zijn verjaardag zonder zijn gloednieuwe stereo set cadeau moeten doen.
1 uur en 15 minuten: Mijn lettertype is om de een of ander rede ingesteld op iets wat bestaat uit smiles, pijlen en hakbijlen bestaat.
1 uur: Het lettertype 'webdings' word nu van mijn computer verwijderd.
58 minuten: Ik bekijk mijn telefoon om er een sms van gister op aan te treffen: de lieftallige sinterklaas bezoekster meld dat haar surprise echt geweldig word, ik sms terug dat mijn gedicht echt ultiem is.
57 minuten: ik begin aan mijn sinterklaas gedicht.
50 minuten: De bezorger van het Haarlemsdagblad wenst mij een gelukkig Nieuwjaar. Ik trap er niet in, wij hebben het Haarlemsdagblad niet.
48 minuten: op de tafel beneden zie ik het Haarlemsdagblad liggen, er is nu een wereldburger meer die mij dood wil hebben.
44 minuten: de bel gaat, ik kijk door het raam naar beneden en zie een vrouw die ik niet ken. Ik ben vanaf nu niet thuis.
43 minuten: De vrouw blijft doorbellen. Als ik naar beneden kijkt om te controleren of ik haar echt niet ken kijkt zij omhoog. Ik heb nog nooit een gezicht zo erg "AHA!" zien uitstralen.
42 minuten: ik ga naar beneden.

De weg die je op zo'n moment via de trap naar beneden aflegt is nog het meest te vergelijken met een militaire briefing.
Het was ook een briefing. Het voornemen om deze persoon, wie het ook is, zo snel mogelijk af te wimpelen, niet in vertraging en verkooptactieken te trappen en verder te gaan met het sinterklaasgedicht dat nu toch echt wel af moest zijn.
Het is een moment van de trap aflopen, mezelf voorbereiden op het zo snel mogenlijk afwimpelen van deze ongenode gast en de deur open doen om dan te zien hoe een keurig geklede dame met een bloedroede lippenstift me toe staat te grijnzen en me begroet met een triomfanantelijke "Goedenmiddag!"
"Wij hebben al een levensverzekering" Gok ik en begin de deur dicht te gooien.
De vrouw reageert onmiddellijk- "Oh, maar daar kom ik helemaal niet voor, ik wil met je over het geloof praten".
Juist, verkeert gegokt, never mind, afwimpelen.
"Wij hebben geen geloof" brom ik en maak me klaar om de deur weer dicht te gooien.
- "Daar wil ik dan ook met u over praten" countert ze.
Ze is een professional, dat zie je. Jaren ervaring en honderden dicht gesmeten deuren hebben haar omgevormd tot iets dat de menselijkheid gepasseerd is maar wel meer praktijk ervaring heeft dan de hele EO jongeren jeugd en het leger des heils bij elkaar.
En deze religieuze terminator staat nu voor mijn deur.
"Ik heb het druk" zeg ik kortaf mijn dichtslaande beweging zorgvuldig uitstellend tot het moment dat ze haar voet tussen de deur zet.
- "het duurt niet lang" antwoord ze effen.
"Ik verwacht gasten" reageer ik.
- "En toch u de belangrijkste niet binnen."
"Ik vier vandaag sinterklaas"
- "Ik vier elke dag het bestaan van god"
Nog 30 minuten: Vastgeluld door een aanklampende Jehova getuige, god weet hoe ik me hieruit lul.
"Waar wilt u het over hebben?"
-"De rol die god kan spelen in uw leven"
"Geen, probeert u de overburen eens, die lopen ook met stokken in de duinen"
- "Zo denken nu veel mensen, en dat zie je terug in de maatschappij"
"de maatschappij?"
- "Zie je het maatschappelijke verval dan niet?"
"Nee" antwoord ik, terwijl ik mijn hand onopvallend naar de deurklink laat glijden.
- "Tienerzwangerschappen! De breezerseks cultuur! Meisjes van 13 die in kelderboxen seks hebben met 50 jarige mannen!"
"Nouja, dat valt nou ook allemaal wel mee"
- "NEE!" roept ze uit terwijl ik geschrokken achteruit deins.
"Steeds meer mensen beginnen in te zien dat er iets helemaal fout gaat, de zeden zijn totaal verdwenen! Kijk naar alle ellende die ontstaat in door geheel losgeschoten generatie! God probeert je hiervoor te waarschuwen. Geen seks voor het huwelijk word gezien als een beperking, maar het is juist een bescherming. Seks is een uniek iets maar het kan ook gevaarlijk zijn!'
Nog 28 minuten: Klem in een discussie over de hedendaagse seksuele moraal. Typisch.
Op zo'n moment is er natuurlijk maar één uitweg:
"Dus seks voor het huwelijk kan niet?"
- "Nee, dat moet je alleen bij iemand delen bij wie je blijft, seks is niet vluchtig"
"En orale seks? Of anaal? Of SM?"
- "Nee natuurlijk niet! Dat is toch verschrikkelijk! Dat heeft toch helemaal niets meer met liefde te maken?"
"En dat heeft god allemaal zo bepaalt?"
- "Ja, maar uit liefde voor jou, hij wil je beschermen, dat moet je goed begrijpen"
"En god heeft het universum, de natuur en alles erin gemaakt? Ook de dieren?"
- "Ja, daar ben ik ten diepste van overtuigt ja"
"Mevrouw, wist u dat een vrouwelijke hoofdluis geen geslachtsorgaan heeft?" zeg ik terwijl er een brede grijns op mijn gezicht verschijnt
- "Pardon?!"
"En dat de man daarom een soort naald als penis heeft die hij met geweld in de buik van de vrouw boort? Traumatische penetratie noemt met dat"
- "..n..nee" stamelt ze "dat wist ik niet"
"Of dat de hersens van een mannelijke bidsprinkhaan constant een signaal uitzenden waardoor hij niet klaar kan komen, en dat de vrouw daarom gedwongen is tijdens de seks zijn hoofd eraf te bijten?"'
- "Maar meneer!"
"De lul van een de mannelijke bij" onderbreek ik haar "Ontploft bij het orgasme"



"Dus nee" vervolg ik onverstoord"ik denk niet dat god zich veel bezig houd met de huidige seksuele moraal, ik denk dat hij de huidige jeugd maar een stel amateuristische watjes vind."




Ik heb de vrouw nooit meer terug gezien. Hasta la vista, baby.







wim en Ik wensen iedereen een aids vrij 2010.