Nu de eindexamens als een grote horde zombies uit een generieke jaren 50 horror film op ons af komen schuifelen is het tevens de tijd dat we ons actief met onze studie keuze bezig houden.
In theorie dan.
Het is niet de schuld van de school, het totale gebrek aan enige progressie dat wij op dat vlak geboekt hebben. Sterker nog: in de 4e klas al werden we tot vervelens toe lastig gevallen met "handige" internet testen en persoonlijke oriëntatie plannen. Uit de internet test kwam dat ik boomheelkundige of fotomodel moest worden, iets wat ik als een persoonlijk hoogtepunt beschouw. De resultaten van de persoonlijke orientatie plannen (een ingewikkeld woord voor een "stop een stel leerlingen in een bus en dump ze bij een universiteit" noodgreep) waren bruikbaarder: Geschiedenis of Politicologie. Mijn studie keuze zou een keuze zijn tussen Geschiedenis en Politicologie.
Kijk, toch nog wat bereikt. Leuk, opschrijven en me weer gaan richten op interessantere zaken. Voor die studiekeuze heb ik nog 3 jaar de tijd.
Detail kwestie.
Die drie jaar zijn nu dus om, en terwijl we hier zitten, aan het eind van 6Vwo kunnen we stellen dat er op dat vlak geen enkele progressie is geboekt. Laatst nog kregen wij een mailtje van onze decaan (hebben we een decaan?) dat verdagt veel leek op een "OHJA! Jullie moeten nog studeren! Wat gaan jullie doen?" ohshitnoodbericht. Ik stuurde haar trouw het antwoord dat ik haar al 4 jaar zond: Geschiedenis of Politicologie.
Normaal gesproken zou die truc gewerkt hebben.
Normaal gesproken.
Want zie je, de beschaving heeft onze school eindelijk bereikt en bij het decanaat zijn ze op het geniale idee gekomen om de antwoorden van de leerlingen onder elkaar in een exel spreadsheet te zetten. Om zo op deze manier de evolutie van de voorkeur van de leeringen te kunnen volgen. Het keuze traject.
Op dat moment werd hun echter ook duidelijk mijn evolutie meer weg had van het officiele SGP partij standpunt.
Geen.
En, zoals mijn decaan het zelf opmerkte "dat is een paar maanden voor het eindexamen niet echt handig". Maar er was nog hoop.
Er schijnen namelijk meer mensen aan mijn afwijking van complete besluiteloosheid te lijden, en speciaal voor deze mensen trommelde het ECL een heuse studie keuze adviseur op. Een professionele psychologe die in een 6 uur durende sessie je ziel doorgrond en ware wensen en voorkeuren naar bovenhaalt waar je zelf geen weet van had. Een mythische zelfhulp goeroe die 100% succes claimde. En dat slechts voor 10 euro per persoon.
Op een druilerige woensdag middag werden we dan ook door een behoorlijk geïntimideerde decaan met een zenuwachtige "....ze is er...." uit de klas gehaald en in een speciaal geprepareerd lokaal gedumpt.
Vanuit een hoge stoel keek de studiekeuze adviseuse (oude ietwat dikke vrouw van 50, haar bril sterk genoeg om microscopisch leven te onderscheiden) op ons neer, wijfelend gepeupel dat we waren. "Welkom bij het studie keuze traject. In de komende 6 uur zal ik jullie helpen jezelf beter te leren kennen om zo de juiste keuze te kunnen maken"
"Maar eerst" zei ze terwijl ze een grote map met een klap op tafel liet vallen "wil ik dat jullie je aan elkaar voorstellen, een introductie ronde lijkt me wel op zijn plaats"
Ik keek naar de kring vol klasgenoten die ik minimaal 3 jaar kende. "Nou, ik ben Jasper Koops..."
"Hoi Jasper" zei de vrouw.
De rest van de 6 uur werden besteed aan schriftelijke testen, het "angst en onzekerheid" kaartspel en een poster presentatie over de problemen die je hebt ondervonden met het keuze proces. Wij, 18 jarige 6Vwo leerlingen die op de drempel van ons volwassen leven stonden vonden het allemaal best.
Aan het begin had ze ons nog een voor een bij haar geroepen, voor een kort gesprek over waar je al was en wat je problemen waren. Ik vertelde haar dat ik twijfelde tussen Geschiedenis en Politicologie. Ze noteerde het in haar logboek en zond me heen met een educatieve kleurplaat.
Duizenden kaartspellen, zelftesten, 'inspireer elkaar' sessie's en een poster presentatie verder was ook dit hoogtepunt van mijn jonge leven weer voorbij. Nouja, bijna dan. Eerst werden we nog bij haar geroepen waar we de vruchten van deze dag zouden plukken en ons studie advies te horen krijgen.
Het moment dat ze met de geesten van onze overleden voorouders zal consulteren, onze ziel zal wegen en eindelijk doet waarvoor ze betaalt krijgt : Ons helpen een definitieve studie keuze te maken. Wachtend op het moment dat een bundel zonnestralen deze plek zal beschijnen en de vrouw, bezeten door allerlij onaardse demonen de waarheid achter mijn studiekeuze in enkele profetische woorden verkondigt, mijn huilende en nederig knielende ik verheven aankijkend:
"Zo Jasper" raspte ze terwijl ze met haar armen naar mij reikte "jij twijfelde toch tussen geschiedenis en politicologie?"
"Ja!"
"Nou" zei ze "Heb je er wel eens aan gedacht die studies te combineren?"
Goh.
Op de weg terug zag ik bij de platen winkel een Pearl Jam cd die ook 10 euro kostte. Maar ik wil verder niks suggereren , de mythische reputatie die deze studie adviseur leek te genieten was niets meer dan verdient.
Ik zelf ging ondertussen maar naar een presentatie van de studie politicologie, in een zaal vol mede-geintreseerde luisterden we naar hoe oud studentes ons vertelde dat het "eigenlijk heel spannend is om eens verder te kijken dan je neus lang is! ;-)" , "dat jullie echt een keer een krant lezen inplaats van alleen de hitkrant!" Waarna ze verder ging met haar powerpoint over over het stem gedrag van Roomse taxichaffeurs. Wij, de 18 jarige 6Vwo'ers vonden het allemaal best.
Het publiek zelf bestond overigens uit een soort rariteiten kabinet van ietwat preutse meisjes die met hun Oma waren gekomen en in de gangen bezorgt informeerden of Amsterdam niet te wild voor ze zou zijn. Lichtelijk autistische jongens die de hele tijd in mijn oor zaten te hijgen en de Mickey Mouse trui dragende Daan, die met een ernstig blik vroeg of ik ook in politicologie geïnteresseerd was (mwah, was toevallig in de buurt) vertelde over de vele lichamelijke ongemakken waarmee hij te kampen had (schimmel infectie) en besloot met de hoop dat ik zijn kamer genoot zou worden omdat ik zo goed kon luisteren. Hij leeft nu in de overtuiging dat in de overtuiging dat ik Bob Offenberg heet dus in principe moet ik straks veilig door Amsterdam kunnen lopen.
Toch is het natuurlijk ietwat onredelijk om een hele studie richting door een ietwat wereld vreemde studente en haar publiek om het leven te laten brengen, gelukkig is er nog altijd de voorlichter zelf die het nekschot toebrengt
"Hallo jongens en meisjes, ik ben Corry" zei de vrouw (Daan stond op en stelde zich voor)die verdacht veel weg had van de eerder genoemde studie adviseuse "En voordat ik begin wil ik nog een aanvulling maken op het verhaal van Anna: Voor deze studie is een goede beheersing van wiskunde en economie wel degelijk erg belangrijk. Wij politicologen zijn er gek op om door grafieken heen te pluizen, haha! ;-)"
Ik wist genoeg.
Dankje Corry
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten