Hij kreeg de baan niet

Anna Baarn
*Dat van waar ze vandaan komt*



Jasper Koops
*Dat van waar hij woont enzo*


De Hartekamp Groep
postbus 502
2100 AM HEEMSTEDE
T.A.V Mevrouw Hendriks , personeelszaken




Geachte mevrouw Hendriks,



De huidige generatie word door sociologen omschreven als "generation X", waarbij de X vooral het generieke en inwisselbare moet symboliseren. Na de idealistische wereld-veranderende jongeren van de sixties , seventies en eighties is het toneel nu aan 'generatie niks'. Een lege ideaal loze berg jongeren die hun tijd spenderen met hangen en social networking.
Volgens verscheidene vooraanstaande sociologen leven we nu in een harde werkelijkheid waarin de bom bannende crème de la crème van Bob Dylan is opgevolgd door Curt Cobain en de zijnen.

Het is een duistere werkelijkheid die ons hier voorgehouden word, maar een waarin wij ons niet kunnen vinden. Wij zijn wel degelijk idealistisch. Op jonge leeftijd al besloot ik dat ik later een ridder werd, het kleine detail van 500 jaar aan voorbijgegane menselijke historie werd weggewuifd als een onbeduidende obstructie van mijn toekomstplannen. Beat that Sociologen. Het feit dat deze standvastigheid slechts standhield tot de eerste pokemon rage word in een spectaculaire propeganda move waar zelfs Muhammed Saeed al-Sahaf nog wat van kan leren genegeerd.
Mijn plan werkte trouwens perfect in tandem met het voornemen van mijn Co schrijfster die achtereenvolgend Prinses Brandweervrouw en arts wilde worden. Altijd handig.
Dit is overigens een sollicitatie brief.

Ik zit hier nu wel onze overwinning op de sociologen uit te roepen maar de echte test komt natuurlijk als je ouder word. Daar bleken we nogal on-loyal (het effect van de pokemon rage was desastreus, wij wilden later ook zo'n beest.) bijzonder wijfelachtig (wij wisselden sneller van toekomst perspectief dan Michael Jackson van reukorgaan) en, bovenalles: niet bestand tegen de verlokkingen die de Appel Ipod ons bood. Het is ook gewoon niet eerlijk, zelfs Bob Dylan zou verleid worden door de glimmende perfectie van een apple Ipod. En als je er dan na maanden sparen eindelijk een kon aanschaffen gooit apple een nieuw model op de markt.
Ja, wij geven het toe. We zijn verworden tot slaven van de commercie. 2-1 voor de Sociologen, Bob Dylan lacht ons inmiddels in de verte uit en wij moesten opzoek naar een baan om dit allemaal te bekostigen.
Wellicht bent u nog van de starwars generatie, dan kunnen we de overstap naar de dark side als gemeenschappelijk raakvlak gebruiken

Maar goed, hier ontwaarden we dan wel weer een kans. Oke, de slag om puur belangeloos idealisme mochten we dan verloren hebben; we konden ons nog altijd betaalt inzetten voor de maatschappij. Een soort legerdesheils op loondienst, of net zoals die bedrijven die voor tienduizenden dollars aids medicijnen aan Afrika verkopen, al weten we niet of dat nou zo'n goed voorbeeld is...

De queeste van Oddyseus naar een of ander stadje in Turkije was een nietige plezierreis vergeleken met onze tocht naar betaald werk dat aan de idealistische maatstaven van Bob Dylan voldeed.
We begonnen met het niet afgemaakte voornemen om de hongersnood uit te bannen van de Bob Dylan generatie en namen een baantje in een restaurant. Het avonden achtereen afwassen van de borden van de, als ze het beseffen dat ze het zelf niet hoeven op te ruimen, nogal onhygienische Cro-Magnon medemens had echter niet de zelfde lading als het oplossen van het wereld voedsel probleem dus dat bleef een kortstondig intermezzo.

Postbode dan, 60% van de ouderen blijkt zich wel eens eenzaam te voelen en veel buurtbewoners missen de sociale interactie. En wat is er dan nou beter dan een stel vriendelijk glimlachende zeer aantrekkelijke postbodes die deze mensen dagelijks een bezoek brengen, een vriendelijk praatje met ze houden, de buurt weer uit het slop halen en als afscheid nog een mooie blauwe brief achterlaten?
Postbode dus. Het pieter post thema lied (s'werelds beste anti conceptie middel) speelde kwam in een nogal nostalgische bui boven toen we eenmaal het bezorgen begonnen. Het is overigens ook nooit meer weggegaan.
Maar goed, dan blijken de beminnelijke oude mannetjes en vrouwtjes eigenlijk krengen te zijn die het vurige voornemen hebben je elke seconde die de post in hun ogen te laat komt nooit meer te laten vergeten. De buurten zelf vormden een soort Tokkie kolonie waar menselijke communicatie ernstig in het gevaar kwam, behalve dan bij de ene oude Marokkaanse vrouwtje die ons altijd op de thee vroeg, het hele PVV verkiezingsprogramma in een keer onderuit halend.
De thee en de koekjes waren tof, maar we zochten toch naar iets meer.

Wij zweren overigens dat ons optreden bij de TNT geen enkele invloed had op de inmiddels aangekondige massa ontslagen.

AH vakkenvullers dan. God weet hoe we daar terecht kwamen maar het steunen van mensen in hun zoektocht naar de Calvé Pindakaas is met een beetje fantasie best idealistisch te noemen. Oke, totaal niet. Het was ook meer een noodgreep totdat we iets beters hadden gevonden. De AH zelf bestond uit depressieve vrouwen die hun dagen doorbrachten achter de kassa, overstuurden bejaarden die hun vertrouwde producten uit de schappen zagen verdwijnen en een legioen aan vakkenvul gorilla's met de diepgang van een Neanderthaler.
Maar de echte nekslag kwam pas toen ik de filiaal manager in paarden kostuum de supermarkt zag betreden, een groot bord met "de prijs reductie ridder" op zijn zij geplakt. Mijn vroege ideaalbeeld van Ridders voorgoed verkrachtend.
3-1 voor Bob Dylan en de zijnen.


Het zijn momenten als deze dat je ineens opvalt dat je ook nog ouders hebt. Vervolgens besef je je dat ze allebei al jaren werkzaam zijn in de geneeskunde en dat je moeder al meerdere keren gezegd heeft dat de Hartenkamp ook aan vakantie krachten doet. Achja, pubers met hun concentratie boog en oplettende gaven.
Nee serieus, neem geen kinderen.


We gaan u verlossen van de slijtage slag waarin deze brief verworden is, en dat doen we met drie mededelingen. Allereerst eisen wij, Jasper Koops en Anesthasia nu namens de hele generatie X de overwinning op. Moeten we stiekem bekennen dat we Bob Dylan toch nog wel een geweldige muzikant vinden en dienen we bij deze een officieel solicitatie verzoek in voor Dag besteding Hartenkamp Duinnoord.
Indienend namens Anna Baarn, 18 jaar en bezig in het laatste jaar van haar VWO opleiding en Jasper Koops, ook 18 jaar en eveneens bezig met het afsluiten van een VWO opleiding.

Wij zijn de periode vanaf 7 Juli tot 18 augustus beschikbaar voordat we weer worden opgeslokt door educatieve verantwoordelijkheden.Onze voorgaande werkervaring bestaat uit het redden van de mensheid in de naam van Apple Ipods, maar we zijn beiden ook werkzaam geweest in meer maatschappelijk betrokken instellingen, al was dit wel puur vrijwilligers werk zonder loon. Deze activiteiten bestonden uit hulp in een bejaardentehuis en 2 maal werkzaam bij de schalm, een kringloop winkel annex reintregratie project voor herintreders van de arbeidsmarkt.

Vriendelijke groet,

Jasper Koops, Anna Baarn