donderdag 18 februari 2010

Omdat we ook aan verzoek nummers doen (en omdat het gister nogal laat en alcoholisch werd)

Stel je voor dat je plotseling ontwaakt en je in een verschrikkelijke situatie bevind.
Zoals nu, al het voorafgaande was een uit de hand gelopen dagdroom.
Juist.
We zitten dus aan een dinee.
Een chique dinee.
Een familie dinee.
Na die laatste woorden voelt u waarschijnlijk de onbedwingbare neiging om krijsend en huilend in het rond te rennen, maar HOUD MOED! Het kan nog goedkomen. Het moet nog goedkomen.
Alles is verloren. De vrouw naast je heeft blijkbaar iets gevraagt en vraagt om een antwoord. Paniek.
Je kent haar niet, je weet niet wat er is en de vraag is langs je heen gegaan: Je gaat nu dus ja knikken en bidden dat je haar daarmee niet beledigt.Het kan nu dus twee kanten op:
1. Ze is beledigt en jij sterft. De eeuwige rust verlost je van deze hel.
2. Je antwoord valt in de smaak. Het word een lange avond.

Ze lacht, meestal een goed teken. Gefeliciteerd, het gaat goed. Tot nu toe.

Het eten word geserveerd. Iedereen kijkt jou aan en jij kijkt naar de gigantsiche vooraard bestek die er voor je licht. Jij gaat nu van buiten naar binnen eten. Pas bij het nagerecht word het binnenste bestek gebruikt. Vraag me niet waarom, dit hebben "ze" langgeleden afgesproken. Jeweetwel, de zelfde "ze" van de DT regel en vrijwel ons hele sociale stelsel
Wie zijn "ze",waarom verzonnen "ze" dit en hadden "ze" niets beters te doen? God only knows. Wel staat vast dat "ze" niet van deze wereld zijn.
Discusier anders over de onzinnigheid van dit met de vrouw naast je. Dat is een stuk interesanter dan haar hond Fiffi waar ze nu over praat.

Er is een discussie over Activia. De vrouw tegenover haar klaagt over een "opgeblazen gevoel", shockeer haar met een grote intresse in de structuur van haar uitwerpselen.
De vrouw naast je praat nu over haar kat, Tingle. Gebruik alle ervaring die je hierboven hebt opgestoken en de wetenschap dat ze weduwe is: informeer naar haar man.
De activia discussie gaat nog steeds door. Gebruik nu zwaarder geschut, in de vorm van uitgebreide beschrijvingen van de vrom van jouw uitwerpselen.
De vrouw naast je praat nu over haar Papegaai, Herman, die ze naar haar man vernoemd heeft. Mijn god, als ze nog meer huisdieren heeft zijn we verdoemd.
Een van de vrouwen aan de overkant is ook daadwerkelijk geintreseerd in de structuur van jouw uitwerpselen, in wat voor een sick en fucked place zijn we terecht gekomen?
De vrouw naast je had dus nog meer huisdieren: Het gaat nu over haar hamster, monty.
Het hoofdgerecht bestaat uit haché, voor de geintreseerden: dit heeft nog het meest weg van diarree. Vermeld dit feit vooral niet aan je overburen want dan is er al helemaal geen houden meer aan.
De vrouw naast je ratelt nog steeds door over haar hamster, vraag nogmaals hoe het met haar man gaat.
De vrouwen tegen over je praten nu over de overgang. Als man zijnde heb ik je maar één ding te zeggen: vlucht.
De vrouw naast je is blijkbaar hertrouwt met een kameel. Het dier maakt het goed.
De discussie tegenover je word steeds heftiger, als een van de vrouwen met een schuin oog naar jou "mannen hebben het maar makkelijk" zegt weet je genoeg: je bent verloren.
De vrouw naast je praat nu over de uitwerpselen van haar nieuwe echtgenoot, de vrouwen tegenover je luisteren geintreseerd mee.
Het 2e hoofdgerecht komt, de bijbehorende messen zijn helaas niet scherp genoeg om je polsen mee door te snijden.
De discussie tegenover je gaat in volle hevigheid verder, bied tegengewicht met een relaas over prostaat klachten.
De vrouw naast je informeerd naar jouw huisdieren, wijs als antwoord naar het hoofdgerecht.
De vrouwen tegenover je counteren voorspelbaar met bevallingen.
De vrouw naast je weigert geschokt om nog maar iets te eten, dit zal het verloop van de maaltijd alleen maar bespoedigen.
De vrouwen tegenover je gooien er ook nog ongesteldheid en uitscheuringen bij, je voert een verloren strijd.
Het feit dat het nagerecht ,pudding, nog het meest wegheeft van een misvormde moederkoek is niets meer dan een leuk detail.
De vrouw naast je informeerd voorzichtig of ook hier dieren in zijn verwerkt, wijs haar op het bessensap, wacht zei ik bessensap? Ik bedoelde natuurlijk caviabloed.
De vrouwen tegenover je hebben de gelijkenis ook opgemerkt, de komende 15 minuten ga je alles leren over de ongemakken van de na-geboorte.
De vrouw naast je blieft haar toetje niet meer.
De vrouwen tegenover je hebben die van hun nog niet eens aangeraakt, hun monoloog komt overigens nog maar net op gang: vlucht.
Excuseer jezelf met het bericht dat je naar het toillet moet: jouw prostaat valt er weer eens uit.



Vlucht, verdwijn en duik onder: hier is geen redden meer aan.

Eet smakelijk.

1 opmerking:

  1. Toeval wil dat ik net een bak ben & jerry's aan het uitlepelen ben, dat op zich vrij veel weg heeft van koude uitwerpselen xD

    BeantwoordenVerwijderen