Ik wil er ook een!

De eindexamens komen eraan, en de school is dan ook begonnen om ons alarmerende gebrek aan urgentie door middel van paniekerige "JULLIE HEBBEN NOG MAAR EEN PAAR WEKEN, AAAAAH!!!"thema middagen hardhandig om te buigen tot totale paniek.
Leerlingen werden overspoelt met schema's, roosters en interviews met gezakte oud leerlingen die in tranen vertelden over hoe ze alles anders zouden doen als ze nu in onze schoenen stonden.
En dit alles onder de bezielende begeleiding die uiteindelijk als een dramatisch hoogtepunt ook nog een aantal kers verse studenten uit haar hoed toverde (type enigzins autistisch N&G) om ons het belang van de examens in ons hoofd te rammen, dreigend met doembeelden als "jezelf niet kunnen ontwikkelen" en "uiteindelijk toch een beetje onder presteren" (de HORROR!).
De scholieren, na 5 uur te zijn blootgesteld aan deze verkondiging van het einde der wereld, kenden zowaar nog enige motivatie ook. Daar trokken ze de prille lente zon in, vol trots, vol idealen en vooral: vol motivatie om weken achter elkaar keihard te gaan blokken.


Dat heeft dus 4 seconden stand gehouden, de tijd die nodig was om deze webpagina in te laden:








Maar bij god, het was het waard
HET WAS HET WAARD!