Zoals jullie al weten verschijnt vanaf heden elke maandag een kers verse post waarin wij ons focussen op de muzikale wereld en meer. In deze reeks entries zullen wij alle door ons goed gekeurde muziek de hemel in prijzen en al het andere kei hard de grond in beuken tot het magischer wijs, net als de snor van Mat Herben, van de aardbodem verdwenen is. (Ja we hebben het over jou Lady Gaga, dat je mag branden in de zevende ring van de hel. Jouw beurt komt nog)
Without further ado presenteren wij
George Baker.
Dit zielig excuus voor een mens
Dit stuk Aaargh!
Hij is de frontman van de band die voor het eerst kwam met Una Paloma Blanca en Morning Sky! Godver!
Voor degene die niet weten waar we het over hebben:
En natuurlijk
Hebben jullie al genoeg gehad?
Laten we beginnen bij de eerste vraag die bij ons op kwam tijdens het luisteren van deze 'muziek'.
Kunnen we hier iets positiefs over verzinnen? Op het eerste gezicht niet.
Maar na ons flink te verdiepen in deze falende band kwamen we bij de volgende single:
Dit bracht ons bij de volgende vraag: Hoe kan het dat een band die
de thema muziek voor de film Resevoir Dogs heeft gemaakt
(keiharde film btw) en kennelijk heel fijne muziek kan maken in de
jaren zeventig de grondleggers voor het hedendaagse Après Ski
zijn geworden!?!
de thema muziek voor de film Resevoir Dogs heeft gemaakt
(keiharde film btw) en kennelijk heel fijne muziek kan maken in de
jaren zeventig de grondleggers voor het hedendaagse Après Ski
zijn geworden!?!
Dit is gek genoeg makkelijk te verklaren, George Baker is enkel een artiesten naam. Zijn echte naam is.
Johannes Bouwens
Gaat er al een lichtje branden? Natuurlijk! Het is een Nederlander! Alleen Hollandse muziekanten beginnen met één grote hit en falen daarna het overgrote deel van hun leven.
Behalve Hennie Vrienten natuurlijk, die na zijn carrière als bassist en zanger van Doe Maar het schrale solo album 'Pop in je moers taal' uitbracht (die op een rare manier ook wel weer verfrissend was) en Jan Akkerman die gewoon door de jaren heen geweldig bleef.
Geloof het nou maar! Hier is een lijstje:
--------------------------------------------------------------------------------
Op nummer een op de lijst: Jan Smid, als Duits mannetje dat zong over rozen wist hij onze harten te verwarmen. Nu wil ik alleen een speer door zijn door poliepen bevlekte strottenhoofd heen pompen!
Op een gedeelde tweede plaats: Gordon, Frans Bauer en Gerard Joling. Dit trio heeft altijd al compleet gefaald maar is toch het vermelden waart.
Op nummer drie: Alle Nederlandse Gangsta hip-hop.
Zou je ze niet allemaal te lijf willen gaan met een bus deodorant en een aansteker?
--------------------------------------------------------------------------------
Maar goed, het is laat. We willen slapen. We kunnen ons nog uren druk maken over het niveau van muziek in ons moers taal. (En ja, dat gaan we zeker doen op een ander moment)
Het gaat er om dat de boodschap is overgekomen.
Saludos de la paloma blanca, Wim y Florian.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten